सोडून जातांना एकदा तू मागे वळायचं होतं
तुझं माझं नातं थोडं जपायचं होत
पाठ फिरवली मी, तु हाक मारायची होती
लपवलेल्या अश्रुंना माझ्या थोडं न्याहाळायचं होतं
काय हरवलं आहे आपल्यात एकदा विचारायचं होतं
अबोला धरला मी, तु कारण ताडायचं होतं
हसतांना मला बघुन तु जरा गोंधळायचं होतं
एक हुंदका मी जपला तु ओळखायचं होत
स्वार्था पुरतीचं प्रेम माझं हे ही खरंच होतं
पण स्वार्थातल्या या प्रेमात एक प्रेम तेवढंच मुद्याचं होतं
मार्ग आपले वेगळे, हे तर शेवटी होणारच होत
स्वीकारायचं कसं हेच फक्त कळत नव्हत
काळीज मी आणि ठोका तु एवढच मला म्हणायचं होतं
तुझं माझं नशीब, त्याने असच का लीहायचं होतं?